De tocht gaat bijna beginnen !

Beste belangstellenden voor mijn tocht,

De site geeft aan dat het nog 5 dagen is voordat ik vertrek. De hoogste tijd dus om iets van mij te laten horen.

Sinds het een beetje bekend wordt wat ik van plan ben, krijg ik veel reacties. Er wordt mij veel succes toegewenst, vragen gesteld hoe ik dit avontuur aanpak, vragen gesteld over het waarom ik dit ga doen, vragen gesteld van logistieke aard, vragen gesteld wat mijn vrouw Lies hier van vindt. Inmiddels weet ik van veel mensen dat zij ook graag iets dergelijks hadden willen doen. Van anderen dat zij of hun familie regelmatig op vakantie gaan naar een plek waar ik langs kom. Weer van anderen dat zij ook op de Noordkaap zijn geweest en dat het toen mistig was. Maar er blijken ook mensen te zijn die ooit die kant op zijn gefietst en hun verhalen graag als tips aan mij kwijt wilden. Ook ben ik afgelopen tijd in ruime en voldoende mate op de hoogte gesteld van alles wat mij allemaal onderweg kan overkomen. Kortom, Ik heb voldoende stof om over na te denken.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Dat is wat ik na de proefrit aan voorbereidingen heb gedaan.

De proefrit leverde belangrijke informatie op. Het belangrijkste was dat ik na afloop er zeker van ben dat de uitvoering van de komende tocht normaal gesproken haalbaar is. Ik heb 2 weken lang ervaren wat het is om met de fiets en tent op stap te zijn. Ik had de lat vrij hoog gelegd en dat was goed bevallen. Na deze rit heb ik definitief besloten dat de heenreis via de Baltische Staten zal gaan.

Ik heb ook ervaren dat het handig is om te weten waar een camping is te vinden. Er ging relatief veel tijd zitten in het zoeken naar de camping, terwijl ik wist dat hij ergens in de buurt moest zijn. Niet zelden bleek een camping ver buiten het dorp te liggen, zo ver dat de dorpsbewoners het zelf niet wisten.
Kortom, deze ervaring heeft mij ertoe gebracht om langs de route die ik ongeveer ga fietsen zoveel mogelijk campings op te zoeken en deze alvast in mijn GPS als waypoint op te nemen. Toen ik daar mee bezig was heb ik hetzelfde gedaan met de hostels. Al zoekende op internet en in reisgidsen kwam ik leuke locaties tegen, die ik eigenlijk ook wel zou willen zien als ik in de buurt ben. Met dezelfde moeite werden deze plaatsen ook als waypoint in de GPS geplaatst. Op deze wijze heb ik afgelopen winter veel avonden doorgebracht. Momenteel staan er vele honderden punten in de GPS. Wat doe ik als de GPS het niet meer doet onderweg? Gewoon, overstappen op de papieren versie van de voorbereidingen en net als vorig jaar vragen waar de camping ligt en fietsen met een wegenkaart op het stuur. Volgens mij wisten we een jaar of 5 geleden niet beter.

Verder heeft de proefrit de wetenschap opgeleverd dat ik 10% meer kilometers maak dan ik eerder had voorzien. Dat komt voornamelijk door een extra rondje door het dorp als ik op zoek ben naar een bakker of supermarkt en omdat de overnachtingsplaats zelden direct naast de route ligt. Ook koos ik soms voor andere (mooiere) wegen dan ik eerder had bedacht. Niet altijd was dat de kortste route. Dit zal tijdens de komende tocht niet anders zijn en daarom denk ik dat de totale afstand wat ik vanaf volgende week ga fietsen ongeveer 10.000 km is.

Dit waren de voorbereidingen. Het was al bekend wat ik mee ga nemen en wat niet. Dus daar hoef ik niet meer over na te denken. Er gaan alleen spullen in de tassen die ik in 1 week tijd nodig heb. De rest blijft thuis. Een uitzondering is een wat warmer fietsjack en winterhandschoenen. Deze heb ik speciaal voor het hoge noorden bij mij, maar nu ik de weersverwachting op langere termijn zie, heb ik deze volgende week waarschijnlijk ook nodig. Ook de inhoud van het EHBO-tasje zal ik niet elke week nodig hebben; maar deze pak ik toch in. Evenals een aluminium reddingsdeken, waarvan ik mij al jaren afvraag waarom ik die altijd bij mij heb.

Om op de vragen over het thuisfront terug te komen. Ik verkeer in de fantastische situatie dat Lies dit avontuur van harte ondersteunt. Ik moet dit natuurlijk niet elk jaar gaan doen, maar zij vindt het dit jaar in ieder geval prima. Ook Remco, Annemarie en John staan achter het plan. Zij zijn met z’n vieren ook degenen op wie ik kan terugvallen als ik iets nodig heb aan informatie of andere zaken.

Onderweg ben ik te volgen via een satellietverbinding. Dat stelt de familie gerust.
Het apparaat zendt elke 10 minuten een signaal uit als ik hem heb geactiveerd. Soms lukt het hem niet om de satelliet te bereiken, bijvoorbeeld als ik net onder een viaduct fiets, in een bos of als er een gebouw tussen staat of ikzelf. Maar dat maakt niet uit, want het is toch te zien welke kant ik op ga, ook als de helft van de signalen maar aan zouden komen.
Hieronder staat de link waarop je mij via die verbinding kan volgen.

(link verwijderd)

Je kan zelf kiezen hoe je het beeld wilt hebben: Een kaart of Google Earth. Als je voor het laatste kiest zie je de omgeving waar ik ben.
Linksonderaan kan je zien dat er meerdere pagina's zijn. De recentste staat voorop. Wil je zien waar ik de dag ervoor was, moet je bladeren. De gegevens blijven 7 dagen beschikbaar.

Nu staat er niet veel op. Ik leg het apparaat wel even in de tuin; dan zie je waar we wonen.

Zo, dit zijn de eerste berichten. Als het lukt wil ik jullie regelmatig van nieuwe informatie voorzien over mijn reis. De frequentie hiervan hangt een beetje af van de beschikbaarheid van internet onderweg en of ik iets te melden heb.

Tot de volgende keer!

Cor.